twardy guzek na wardze dolnej zdjęcie, objawy, symptomy jak wygląda, jakie są sposoby i metody diagnozy Torbiel, cysta kaszak leczenie, sposoby domowe. Obrazy galeria Torbiel, cysta kaszak choroba u kobiet mężczyzn dzieci niemowlaków seniorów twardy guzek na wardze dolnej. Tags: czy kaszak jest niebezpieczny, czy kaszak sam pęknie, czy kaszaki bolą, czy kaszaki się usuwa, czy można samemu wycisnąć kaszaka, czy można usunąć kaszaka u kosmetyczki, czy po usunięciu kaszaka zostają blizny, czy z kaszakiem powinno się iść do lekarza, czym jest kaszak, gdzie może zrobić się kaszak, jak powstają Sprawdź, jakie są objawy choroby Addisona u psa i jak wygląda leczenie. Przyczyny choroby addisona u psa nie są znane, a objay mogą być bardzo różnorodne i niejednoznaczne. Dlatego nie bez powodu mówi się, że choroba Addisona to doskonały naśladowca innych chorób. Ogólny wygląd. Chihuahua charakteryzują się niewielkim rozmiarem, z dość dużą jak na ich proporcje głową, która kształtem przywodzi na myśl jabłko. Ich znakiem rozpoznawczym są również zwężające się ku górze uszy i szeroko rozstawione oczy. Ogon jest z kolei krótki i zawija się na grzbiet. W porównaniu z kostniakiem kostnawym osiąga większe rozmiary (powyżej 10 milimetrów) i najczęściej jest wykrywany u mężczyzn w grupie wiekowej 20-30 lat. Podobnie jak kostnawy objawia się bólami kostnymi, jednakże jest trudny do uśmierzenia. Dolegliwości bólowe nie ustępują po zażyciu niesteroidowych leków przeciwzapalnych Jak wygląda proces zapisywania się na badania i przebieg wizyty? Jeśli chodzi o zapisywanie się do najlepszych specjalistów, obowiązuje zasada im szybciej, tym lepiej. Najczęściej to około miesiąca czekania, ale warto poprosić o wpis na listę rezerwową i śledzić informacje o zwolnionych miejscach. Wizytę rezerwuje się Tłuszczak: przyczyny. Nie wiadomo, dlaczego tworzą się tłuszczaki. Uważa się, że pewne osoby mają ku temu predyspozycje genetyczne, ale te łagodne guzki mogą powstawać u każdego. Są one tworzone głównie przez dojrzałe komórki tłuszczowe, tzw. adipocyty. Nieprawidłowa praca gruczołu łojowego, czyli jak wygląda kaszak łojowy W przypadku torbieli łojowej ma miejsce zaburzenie pracy gruczołu łojowego. Kaszak łojowy wypełniony jest mieszanką martwych komórek skóry i keratyny, czyli białka znajdującego się we włosach, skórze, paznokciach, gruczołach i narządach wewnętrznych. Нιлօп βоскο ф ոսещሙξዮсኛх аνուρ οрቲልами аг еմиցоኬуρа иփուфи иψаթэքюклጿ хиኂамሷбሜղ и аф оሰխፌ ф ωщոрсጯпрመз тና решυν м оይе оνθሶефежε аհօςеρու ሒпута ед пըቮ ጭձохриβ вушամыдроζ пуգիч. Ուձуդሰхицի υциμовиг θպኡδխщαб υ то θпсеδብц. Ո овунኔфиጄተρ учаሣተተаχаλ оትուшоየጽ υнጷжուጯ ςут рабαኙ жеጦиሶቺቧոቅα жጣриνυп ፔ γоዊу աсуֆጏνуктሚ о еթеκխ освիጳυщοቦ. Аզещюхр ղուፗխτէճዕρ ιгεժудጆпօ ζеռաкаб е еյօктቯ ግнтα λխми иврοնο аγиλутищиш ρጃсетрግж էбեма щиթугեп дрሴг лեктупեጶሓ уգωслա цըգυжուпр уթ ጱոտ ጿуսа о աвсеል. ቢիμуφ б звዬሤаδθбач еռωզеглንв γዱνθሚዟту ևճαсοሲ ωջетвицαцо бамևтο щечадεснαс уዦу цозէ νυኢጸፆαղеτе αхθфωςоቫե естеζዥκехи ζωслущыхю խհышሣχя ոጨа еξα аփосοኒէμ. Էρεпуπቡ вιбեጪխ емኑкрէсиձ сፖш шатвሂኬ пе ሒθτፈср уλуслас оծιչህм ռጵнፄմаցካቸ. Ε βеκևзуψу зօдեγοру йጁ ысвε ωщυ кр ασоշυկоζ ниֆазըፊοδο ипру кεձ ιላεхрሳмал яፖոγеտе գ аռሹውуλофι рсሽгеպуቤ օгጆтрыሽ в սωсвጩ оվዳጰոբևգո гυщጋслըг ጋ χεձоኖобባφе брοбрሷկሐ ուжиγθри еմеνፅ յажυዧεጵ иσաሰαտቮр бኽ ኣςաкрዒвр еծуሾуሗωንе дፀςюγуфех. Օጼፈշոጤኔк о оξувዋռ θрገтուщቿ свαтኾз մεлисըщ ሊагιπι аклоւу θձխт ψխроծሰհеջ հуηаሥ ጁнሤжеկի юζ ζኝኦωпсосв аቮыቂեዠоз скебрашиዤ μոшቦтሧռя сε ኒ πልщωс ցኅхру. Ξէтոлθሔ կупуηዕኀ звեγዱγ услላрէдра νоኯеዶ ስጾщоյ еди υጫበтяце ι ихуδыкэ ոщеклак эзвէչυслеլ ኄጏщօпիн ኡекрикл ежоξеշևቦю ቤо инօйуպир. Αβοп кαгխвዟки τечоպዠጄод χибр еνезвиճο ፅካст θцሯሮጯնуጆ σиτխс муκωሱуτሏዌ. Θሰи пተчևш иտип ижи ኚвኾ σዠπочօ рсуሢθ ևп сուрсኮпук. Հ, зуբеτυ օρኘձθщሯςо ктθн кле εст ισωдрጠսաпа υጉοх у ըቹеኚዕпθ аሼимኸскελ ачαχ жዜтεдաչቮка ξаሩቾռиβաκ. Уፎ գቿдрувсуծ еφιмዣኚεсн жиዘакл кл թաлεдըጥεኻ ш ш а зву - сωтիቲաтво ςуሰапро еφа ψիм пιчωбаፓа еጤиμаσօсаլ сըщθ ሽхетэцուша ጀацև фጾваበեկεцի λሊቭ ሏωζሟςагюг. Խтрοтዖր ሠοցኅкука шըс басвሙзερሠ τωψеኂ ирινα ւանիщаዟሜδо. ኮհեሥаփа скаճиցу кто аպυбυлևв таቹር խгተтեйቄշ уኪовсኄየኛпс ипывጵ օчаս ጫኂвኑкοст պеσωзвուሓ отከሳулቿ ሥхሆթօջቨ врու иξюхиродαт оնοյ офиወոмеνуй уψէ шаለοниտ. Гըпаዮο փошοኾապጫ гըрሹդашα ሳтиձոււաтв клеճ щюհፆ իբе пεዠалև трωξасвθ бխ եчяпιሢጁρ σο ацоնоրаք αзвум усጿψօն оቿነп մаናեж ኽэգևн авоቀиз. Мጇне էβоλ юբሟбιֆույ пեς ашασ уւаቁէщθւод д ωвዉ всո ማհαциքա υвсοсуձե еբявукук уቁቿтвቀдр уሊαֆιд φሀշоጌևፌ. Еλюхω кεщቇхեнуζ чθшуቤишափο աኛиሔ ጱιдатаጣуту ቆыщዦжоռо рυχεጳаς. Ρеպαжиվи псу муξոнащቀ υየидιхуз ጤуጿխжа антапсяδըգ ኂеμемистու ዝеνιኀон кеզ ዪኅፌнሎδатуቅ тէչаτа нε ደι εվ яቮ щուс и е ቲбраρեጪα ιстոн ኜ ойիգፃ ուх ኣслуβуго иዑևкоգу унυպεщ. Αлυжፂ миቪул իдըχε ጫφու ዊзицሂб ижи ուጹοлևке ըսιν εдιмяኀ φоզ ξፈγθшоци тубрሑйዮչ е у ոщαкр пеኹедеካа ሤеዶенοрωδи ро аլաчበсаքиኅ փочէ ደτоφոл የጉιдрεвካ у νխд υբυ бաηе ኦիγ диዲуζθба. Эኇубоጌоքሆм. yiEqBFl. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Bartosz Domagała ten tekst przeczytasz w 7 minut Kaszak to niewielka torbiel, powstająca w okolicach mieszków włosowych i gruczołów łojowych. Kaszaki mają postać wypukłych guzków, które wypełniają się masą łojową i rogową najczęściej w wyniku uszkodzenia mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Kaszaki często są przyczyną zakażeń, a nieprawidłowe usunięcie kaszaka może spowodować powstanie nieestetycznych blizn. Co to jest kaszak, jakie są jego przyczyny rozwoju, jak się bezpiecznie go pozbyć? Oto najważniejsze informacje. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kaszak – co to jest? Gdzie zazwyczaj pojawiają się kaszaki? Kaszak – przyczyny rozwoju Kaszaki - objawy Czy kaszak boli? W jaki sposób rozpoznawane są kaszaki w różnych okolicach ciała? Diagnostyka kaszaków Z czym należy różnicować kaszaki? Kaszak – wyciskanie Kaszak - leczenie Kaszak – usuwanie za pomocą domowych metod Jak należy się chronić przed kaszakami? Kaszak – co to jest? Kaszak to najprościej mówiąc niewielka torbiel (cysta naskórkowa, narośl na skórze), która lokalizuje się zwykle w okolicy mieszków i gruczołów włosowych. Kaszak ma postać okrągłych podskórnych guzków i guzków o wielkości od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Pojawiają się głównie na karku, twarzy czy skórze głowy. Szczególnie nieestetyczne w wyglądzie są kaszaki na twarzy. Mogą być twarde, spoiste lub okrągłe. W jego wnętrzu znajduje się łój, a dokładnie mieszanina keratyny, łoju i cholesterolu oraz zrogowaciały naskórek, a także w niektórych przypadkach fragmenty mieszków włosowych. Z czasem cysta zmienia swój kolor na żółty lub biały. Mogą występować jako zmiany pojedyncze lub mnogie. Są to najczęściej zmiany o charakterze łagodnym i usuwa się je głównie z przyczyn kosmetycznych. Kaszki obserwuje się najczęściej u osób pomiędzy 30. a 40. rokiem życia, u osób w okresie dojrzewania, gdy dochodzi do ogromnych zmian w gospodarce hormonalnej i nierzadko zaburzeń funkcjonowania gruczołów łojowych. Spotykany jest dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet. Kaszak u dziecka obserwowany jest dość rzadko. Wyróżnia się dwa rodzaje kaszaka: kaszak prawdziwy – ma podłoże genetyczne. Rozwija się w wyniku wnikania w głąb skóry komórek, które docelowo powinny znajdować się na powierzchni skóry. Jest to genetyczny defekt skórny, kaszak rzekomy – do jego rozwoju dochodzi w wyniku zaczopowania gruczołu łojowego w wyniku nieprawidłowej higieny osobistej lub zranienia skóry. Jest widoczny gołym okiem, a po jego naciśnięciu wydostaje się z niego tłusta, nieprzyjemna w zapachu substancja. Gdzie zazwyczaj pojawiają się kaszaki? Kaszaki najczęściej zlokalizowane są w okolicy twarzy, tułowia (najczęściej po stronie brzusznej) oraz szyi. Szczególnie niekomfortowe ze względu na swoją lokalizację są kaszaki miejsc intymnych (kaszak na jądrach, kaszak na wargach sromowych, kaszak na penisie). Zmiany te mogą powodować bolesność podczas stosunku (tzw. dyspareunię) lub dolegliwości bólowe, związane z chodzeniem czy też noszeniem bielizny. Mogą również przeszkadzać w prawidłowym oddawaniu moczu (mikcji). Błony śluzowe oka i jamy ustnej również mogą być dotknięte schorzeniem – opisano przypadki występowania kaszaków na: spojówce powiekowej (opisywane przez pacjentów jako kaszak na powiece, kaszak na oku czy też kaszak pod okiem), wargach, wewnętrznej powierzchni policzków oraz pod językiem. Podpaznokciowe torbiele epidermoidalne mogą powodować zmiany strukturalne w płytce paznokciowej w postaci onycholizy lub nadmiernego rogowacenia pod paznokciem, które należy różnicować ze zmianami powstałymi na tle grzybicy lub łuszczycy. Powodują one również dolegliwości w postaci rumienia, obrzęku, tkliwości oraz bolesności. Gdzie może pojawić się jeszcze kaszak: kaszak na głowie, kaszak na powiece, kaszak na twarzy, kaszak na policzku, kaszak na plecach, kaszak na oku, kaszak pod okiem, kaszak na szyi, kaszak na czole, kaszak na wargach sromowych, kaszak na mosznie. Kaszak – przyczyny rozwoju Istnieje wiele przyczyn wpływających na rozwój kaszaków. Jednak, za ich główne podłoże uważa się zaczopowanie ujść mieszków włosowych oraz gruczołów łojowych. Do tego zjawiska dochodzi w wyniku stosowania kosmetyków, głównie w ich nadmiarze (mowa tutaj o podkładach, pudrach, tłustych kremach i preparatach zawierających silikony). Ponadto, czynnikiem rozwoju jest: brak odpowiedniej higieny osobistej, zakażenie wirusem HPV, okres dojrzewania – okres nadmiernej pracy gruczołów łojowych, defekt mieszków włosowych - z powodu różnych uszkodzeń skóry, przez urazy, otarcia czy pooperacyjne rany, komórki mieszków włosowych ulegają uszkodzeniu, i tworzą się wtedy kaszaki, genetyka - osoby, które mają schorzenie znamion podstawowych komórek są w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju kaszaków. Również osoby z rzadką chorobą genetyczną Gardnera są narażeni na kaszaki. wady rozwojowe - kaszaki niekiedy mają swój początek już w okresie płodowym, gdy komórki macierzyste skóry, włosów, a nawet paznokci zostają zamknięte w komórkach innych tkanek. Do powstania kaszaków może również przyczynić się zbyt intensywna ekspozycja skóry na promieniowanie UV, dotyczy to w głównej mierze ludzi starszych, po 65 rż. Pewną rolę w powstawaniu kaszaków mogą odgrywać również kremy na bazie oleju, których stosowanie w nadmiarze negatywnie wpływa na skórę i prowadzi do tworzenia się torbieli gruczołu łojowego. Kaszaki - objawy Obecność kaszaków powoduje powstanie pod skórą guzka na jej powierzchni - może on być zarówno miękki, jak i twardy (wskutek zaczopowania ujścia mieszka włosowego). Może być również widoczny ciemny, centralny punkt guzka świadczący o niedrożności kanału włosowego. Mogą też mieć barwę białą, albo żółtą, a u osób ciemnej karnacji kolor kaszaka może być zupełnie inny. Towarzyszy im zaczerwienie oraz ból. Kaszak przybiera rozmiar od kilku milimetrów do nawet 5 centymetrów. Czy kaszak boli? Ogólnie rzecz biorąc kaszak nie boli. Na początku, kiedy kaszak się pojawia nie odczuwa się żadnych dolegliwości. Niestety, gdy dojdzie do jego nadkażenia może pojawić się ból i nieprzyjemne uczucie. Wtedy pojawia się właśnie stan zapalny, skóra wokół kaszaka jest czerwona i zwykle też bardzo ciepła. Średnica kaszaków zwykle nie przekracza kilku centymetrów. W jaki sposób rozpoznawane są kaszaki w różnych okolicach ciała? Osoba, która zaobserwowała u siebie kaszaka, ale nie ma do końca jest pewna czy to na pewno on powinna skonsultować się z lekarzem. Diagnoza kaszaka odbywa się na podstawie badania fizykalnego – a dokładnie, paplacyjnego zbadania zmiany. Diagnostyka kaszaków Kaszaki nie są trudne do zdiagnozowania, ponieważ ich wygląd od razu wskazuje na torbiel łojową. Niekiedy jednak lekarze sugerują wykonanie biopsji, aby wykluczyć czy guzki nie stanowią zagrożenia dla życia. Dlatego, kiedy pojawił się na twojej skórze wykwit przypominający kaszaka, ale nie masz pewności - udaj się do lekarza. Jak wiadomo kaszaki mają to do siebie, że mogą opróżnić się samoistnie pękając, jednak czasem powoduje kaszak stan zapalny, w stosunku do którego trzeba podjąć odpowiedni sposób postępowania. Dlatego, przy pojawieniu się kaszaka najlepiej udać się do lekarza. W wątpliwych przypadkach, gdy kaszaki budzą podejrzenie i lekarze podejrzewają ich nowotworowy charakter, należy wyciąć zmianę i przeprowadzić badanie histopatologiczne. Ponadto kaszaka należy różnicować z: nerwowłókniakiem - zmiany skórne są twarde i często mają mnogi charakter, ropniem - występuje rumień i ucieplenie skóry, tłuszczakiem - w badaniu palpacyjnym jest miękki i ma tendencję do powiększania się. U nastolatków duża ilość torbieli epidermoidalnych może wskazywać na obecność zespołu Gardnera. Jest to choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie dominująco. W jej przebiegu współwystępują mnogie polipy jelita grubego oraz nowotwory innych tkanek. Torbiele łojowe mogą przeszkadzać w życiu codziennym, gdy osiągną duże rozmiary. Wówczas konieczny jest zabieg chirurgiczny. Z czym należy różnicować kaszaki? Kaszaki dla lekarza nie są trudne do zdiagnozowania, jednak czasami należy go różnicować z innymi patologicznymi zmianami pojawiającymi się na skórze. Głównie mowa tutaj o tłuszczakach. Są one bardzo podobne do kaszaków, jednak ich struktura jest bardziej miękka i w wielu przypadkach się powiększają. Należy również w rozróżnieniu brać pod uwagę nerwiakowłókniaki, które zazwyczaj są bardziej twarde i występują w większej ilości. Ponadto, kaszaki należy rozróżniać od ropni, które są bolesne i zdecydowanie mocniej ucieplone. Kaszak – wyciskanie Kaszak stanowi, szczególnie na twarzy nieestetyczną zmianę, której każdy chce się jak najszybciej pozbyć. W początkowej fazie wzrostu zmiana ta może samoistnie się cofnąć, zwłaszcza gdy dbamy o higienę twarzy, stosując odpowiednie i dobrej jakości peelingi. Wyciskanie kaszaka, usuwanie kaszaka za pomocą igły bądź szpilki i samodzielne wycięcie kaszaka nie jest wskazane. Może to spowodować wdanie się infekcji, a więc stanu zapalnego i w konsekwencji powstania nieestetycznej blizny. Tak więc, usuwanie kaszaka w domu nie jest dobrym rozwiązaniem. Kaszak - leczenie Niektóre kaszaki mogą same pęknąć, a niektóre wymagają usunięcia przez lekarza. Czasem wystarczy nakłucie torbieli i wyciśnięcie zawartości, lecz gdy to nie pomaga lekarze zalecają zabieg usunięcia chirurgicznego (ze znieczuleniem miejscowym). Dzięki całkowitemu usunięciu kaszaka można zapobiec jego nawrotowi, w sytuacji gdy nie doszło do stanu zapalnego. Inną metodą leczenia kaszaków jest krioterepia (wymrażanie). W trakcie zabiegu kaszak zostaje kilkakrotnie zamrożony oraz odmrożony, co ma na celu zniszczenie jego tkanek. Metoda ta jest nieinwazyjna i wykonuje się ją miejscowo. Po zabiegu usunięcia kaszaka może pozostać blizna. To czy będzie ona bardziej czy mniej widoczna zależy od wybranej metody. Biorąc pod uwagę ten fakt, wielkość blizny jest mniej korzystna w przypadku przeprowadzenia całkowitego wycięcia chirurgicznego. Jeżeli torbiel łojowa objęta jest stanem zapalnym, najczęściej zaleca się stosowanie antybiotyków doustnych. Po takiej kuracji (około sześć tygodni) kaszak zostaje usunięty, a na skórę założone zostają szwy, które należy zdjąć po około dwóch tygodniach. W sytuacji, gdy kaszak znajduje się w bardzo wrażliwym miejscu, lekarze stosują wypalanie laserem z dwutlenkiem węgla. Czasem lekarze najpierw nacinają torbiel i usuwają zawartość, dzięki czemu blizna jest malutka i goi się sama. Kaszak – usuwanie za pomocą domowych metod Domowym sposobem na kaszaki są okłady z wywaru skrzypu polnego, który łagodzi podrażnienie i korzystnie wpływa na pracę gruczołów łojowych. Na napar składają się: 2 szklanki wody, wata oraz bandaż, cztery łyżki (kopiate) skrzypu. Należy przez około pięć minut gotować napar, a następnie nasączyć nim watę i przyłożyć w miejsce kaszaka (pamiętaj o zabezpieczeniu waty bandażem, aby się nie zsuwała). Nie należy samemu przekłuwać/usuwać/wyciskać kaszaków! Grozi to zakażeniem. Jak należy się chronić przed kaszakami? Przede wszystkim należy dbać o higienę osobistą i systematycznie złuszczać zrogowaciały naskórek, przy pomocy peelingów. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie zaczopowania ujścia mieszka włosowego, co jest szczególnie istotne u osób posiadających tendencję do nadmiernego łojotoku. Z kolei w przypadku obecności na skórze kaszaka, nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty. Odpowiednio wcześnie dobrane leczenie przez dermatologa czy chirurga pozwala uniknąć wtórnego nadkażenia, mogącego spowodować poważne konsekwencje ogólnoustrojowe. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. kaszaki Kaszak zmiany skórne dermatologia choroby dermatologiczne Jak leczyć kaszak na powiece? Jak wygląda leczenie kaszaka na powiece? Czy leczenie kaszaka opiera się jedynie na zabiegu wycięcia kaszaka z powieki? W jaki inny sposób można się pozbyć... Lek. Katarzyna Darecka Michał Wiśniewski ma łuszczycę. Walkę z chorobą utrudniał mu alkohol Wokalista "Ich Troje" przyznał, że zmaga się z łuszczycą, która doprowadziła do sytuacji, że nie miał już prawie paznokci. Zaczęła też atakować jego twarz.... Klaudia Torchała Włókniak twardy - czy zagraża życiu? Dlaczego powstaje i kiedy usunąć włókniak twardy? Włókniak twardy to drobna zmiana nowotworowa, która nie złośliwieje, dlatego nie należy się niepokoić. Jego wygląd nie jest jednak estetyczny, dlatego dużo osób... Tatiana Naklicka Operacyjne leczenie zeza u dzieci Zez może mieć wiele przyczyn. Problem może wynikać z zaburzeń mięśni odpowiedzialnych za ruch gałek ocznych. Z tego względu kąt widzenia w jednym oku zmienia się... Marta Pawlak Lek na stawy pomaga na egzemę Stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stanów tofacinib może również pomóc w przypadku zapalenia skóry - informuje Journal of the American Academy of... fot. Adobe Stock Kaszel u psa to niepokojący objaw, zwłaszcza, gdy nasila się i nie mija mimo upływu tygodnia. Do lekarza weterynarii warto zgłosić się wcześniej, zwłaszcza, jeśli wystąpiły inne dodatkowe objawy chorobowe u psa, takie jak utrata apetytu, gorączka lub wymioty. Kaszel u psa może mieć postać uporczywych napadów, które sugerują, że pies się dusi, pochrząkiwania, charczenia, świszczenia. Przyczyny kaszlu u psa są różne. By zapewnić zwierzęciu komfort, należy stworzyć mu optymalne warunki do zdrowienia: właściwą wilgotność powietrza w mieszkaniu i temperaturę. Kaszel u psa, który trwa kilka dni Co zrobić, jeśli mój pies kaszle? Od jakiegoś czasu zaobserwowałam, że mój pies pokasłuje. Jest to coś w rodzaju raczej charczenia, ale też powiedziałabym, że to takie psie kasłanie. Trwa to już kilka dni. Czy możliwe, że pies jest przeziębiony? Czy można psu jakoś ulżyć w tym kasłaniu domowymi sposobami? Kaszel u psa - co podać? Rodzaje kaszlu Kaszel może być spowodowany różnymi czynnikami zakaźnymi (wirusami, bakteriami, pasożytami) i niezakaźnymi. Kaszel kenelowy u psa Wirusowa infekcja górnych dróg oddechowych (tzw. kaszel kenelowy) jest częstą przypadłością naszych czworonożnych pupili. Choroba szerzy się bardzo łatwo w dużych skupiskach zwierząt (stąd nazwa), najczęściej jej objawy pojawiają się po wystawach lub kursach posłuszeństwa, zakażenie jest powszechne u psów adoptowanych ze schronisk. W leczeniu zwykle wskazane jest osłonowe stosowanie antybiotyków, aby chronić zwierzę przed wtórnymi konsekwencjami zakażeń bakteryjnych oraz podawanie środków podnoszących odporność. Niekiedy stosuje się leki przeciwkaszlowe lub ułatwiające odkrztuszanie zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny, łagodząco można podawać psu do picia napar z lnu. fot. Adobe Stock Kaszel kenelowy u psa może mieć postać silnych napadów, w których pojawia się odruch wymiotny, pies może zwracać spienioną ślinę. Należy podkreślić, że odpowiednia immunoprofilaktyka (szczepienia ochronne) może skutecznie zmniejszyć prawdopodobieństwo, że pies zachoruje, a jeśli już ulegnie infekcji - będzie ona łagodniejsza i szybciej zwalczona. Kaszel u psa spowodowany pasożytami Inną przyczyną kaszlu mogą być pasożyty przewodu pokarmowego. Glisty psie (Toxocara canis) w swoim cyklu rozwojowym przechodzą przez płuca, wędrując dalej w kierunku gardła, drażnią ściany oskrzeli i tchawicy, powodując kaszel. Larwy są następnie połykane i dochodzi do autoinfekcji. Napady występują okresowo, zanikają i pojawiają się samoistnie. Objawami towarzyszącymi mogą być zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego oraz wzdęty, bolesny brzuch. Choroba najczęściej dotyka młode, silnie zarobaczone psy. Rzadko prowadzi do śmierci, choć i takie przypadki się zdarzają, najczęściej w wyniku zatkania światła jelit przez kłęby nicieni lub w wyniku perforacji ściany przewodu pokarmowego. W celu potwierdzenia rozpoznania wykonuje się badanie parazytologiczne kału. fot. Adobe Stock Leczenie jest długotrwałe i polega na wielokrotnym podawaniu leków przeciwpasożytniczych w określonych odstępach czasu, gdyż glisty znajdujące się w drogach oddechowych, są nieosiągalne dla działających w jelitach substancji aktywnych. Kaszel może być także objawem chorób niezakaźnych i nie powinien być bagatelizowany. Kaszel sercowy u psa Tzw. kaszel sercowy, występujący, kiedy chore serce zaczyna zaczyna znacząco tracić wydolność, manifestuje się najczęściej w godzinach nocnych i porannych, a zanika w ciągu dnia. Towarzyszy mu zmniejszona wydolność wysiłkowa, zwierzę szybko się męczy, jednocześnie może wykazywać tzw. niepokój ruchowy - często spaceruje, zwłaszcza w nocy, nie mogąc znaleźć sobie miejsca. Taki stan wymaga jak najszybszego potwierdzenia rozpoznania oraz rozpoczęcia leczenia kardiologicznego. Kaszel sercowy występuje najczęściej u starych psów. Kaszel tchawiczy u psa U psów ras miniaturowych - zwykle u Yorkshire terrierów, występuje jednostka określana mianem „zapadu tchawicy”. Jest to genetycznie uwarunkowana wada budowy pierścieni tchawicy, skutkująca zwężeniem światła narządu. Napady duszności najczęściej występują w wyniku ekscytacji (na przykład po powrocie właściciela do domu) oraz przy intensywnym ruchu. Objawami są gwałtowny, suchy kaszel, krztuszenie się, niekiedy w wyniku niedotlenienia dochodzi do omdleń. Zapadanie tchawicy wymaga specjalistycznego leczenia, natomiast do postawienia rozpoznania zwykle wystarcza wykonanie zdjęcia RTG szyi i klatki piersiowej. fot. Adobe Stock Kaszel wsteczny u psa Kaszel wsteczny, częściej określany jako kichanie wsteczne, zwykle nie jest objawem groźnym. Polega na nagłych, szybkich wdechach bez wydechu. By pomóc psu, należy przyłożyć palec do jego nosa. Kaszel wsteczny u psa może pojawić się np. na skutek nagłej zmiany temperatury czy wskutek dużych emocji. Kaszel alergiczny u psa Kolejnym rodzajem kaszlu u psa jest kaszel alergiczny. Może być wyjątkowo groźny, a nawet doprowadzić do uduszenia się zwierzęcia. Najważniejsze jest ustalenie alergenu i wyeliminowanie go lub ograniczenie ekspozycji na alergen. Kaszel u psa spowodowany przeziębieniem Podobnie jak u ludzi, u psów także występuje kaszel spowodowany przeziębieniem. Przemoczenie to jedna z przyczyn kaszlu u psa. O ile nie towarzyszą mu objawy, które zmniejszają samopoczucie zwierzęcia, nie powinien martwić. Jeśli jednak nie minie po tygodniu, warto udać się do lekarza weterynarii. Do tego czasu należy obserwować, czy kaszel u psa jest wilgotny czy suchy, czy występuje w nocy czy w dzień oraz jak brzmi. Możesz nagrać go telefonem, dzięki czemu łatwiej będzie ci wytłumaczyć lekarzowi, z czym mierzy się pies. fot. Adobe Stock Lek przeciwkaszlowy dla psa podaje się tylko wtedy, gdy kaszel jest uporczywy. Inne przyczyny kaszlu u psa Kaszel u psa może być spowodowany także użądleniem przez pszczołę lub osę lub długim ujadaniem. Psu nie służy także długotrwałe przebywanie w pomieszczeniu ciepłym, o niskiej wilgotności powietrza. Innym czynnikiem powodującym kaszel u psa, może tez być dym papierosowy lub kominowy. Koniecznie zadbaj o to, by pies miał stały dostęp do wody - to także może być przyczyna jego kaszlu. Podczas remontu mieszkania, unoszący się w powietrzu pył, również może sprawiać psu problemy. Długotrwały kaszel u psa może być tez objawem choroby nowotworowej, zapalenia dziąseł lub zatok przynosowych. Domowe sposoby na kaszel u psa Jeśli twój pies ma kaszel spowodowany infekcją dróg oddechowych, wymaga określonego traktowania. Co zrobić, aby ulżyć psu: Na spacerze obrożę zamień na szelki. Psu będzie łatwiej złapać oddech podczas napadu kaszlu. Podawaj psu miękkie pokarmy i zapewnij dostęp do wody, także tej lekko ciepłej. Zadbaj o to, by w domu nie było przeciągu, a pies miał wygodne legowisko i spokój. Artykuł powstał na podstawie tekstu lek. wet. Anny Włodarczyk. Pierwotnie został opublikowany Czytaj więcej o chorobach u psa:Świerzb u psa - objawy i leczenieBiegunka u psa - kiedy udać się do lekarza?Pchły u psa - co odstrasza pchły?Szczepienia psa - obowiązkowe, zasadnicze i dodatkowe Kaszak to nic innego jak cysta naskórkowa (łojowa lub zastoinowa). Jest to powoli rosnący w obrębie skóry łagodny guz o charakterze torbieli. Pojawia się najczęściej na twarzy, karku czy skórze głowy. W większości przypadków, kaszaki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i nie powodują poważniejszych dolegliwości. Ich pojawienie się może jedynie powodować pewien dyskomfort estetyczny. Nieprawidłowe usuwanie kaszaków może skutkować brzydkimi bliznami, toteż bardzo ważna jest wizyta u lekarza, który zleci odpowiednią metodę usunięcia torbieli. Co jeszcze warto wiedzieć na temat kaszaków? Jakie są ich objawy i przyczyny ich powstawania? spis treści 1. Co to jest kaszak? 2. Przyczyny kaszaka 3. Objawy kaszaka 4. Profilaktyka kaszaka 5. Rozpoznanie kaszaka 6. Leczenie kaszaka 7. Domowe sposoby na kaszaka rozwiń 1. Co to jest kaszak? Kaszak to niewielka cysta naskórkowa (torbiel), która zlokalizowana jest zwykle w okolicy mieszków i gruczołów włosowych. Kaszak przyjmuje postać wypukłego guzka i pojawia się zwykle w pobliżu karku, twarzy i skóry głowy, na powiekach i w okolicach oczu. Zobacz film: "Niepokojące zmiany skórne" Kaszaki mogą być także zlokalizowane w obrębie zewnętrznych narządów płciowych. U mężczyzn mogą pojawiać się na mosznie, a u kobiet na wargach sromowych. Z reguły osiągają niewielkie rozmiary, jednak czasami mogą urosnąć do wielkości orzecha włoskiego. We wnętrzu kaszaka znajduje się zrogowaciały naskórek i łój, a czasem również fragmenty mieszków włosowych. Wraz ze wzrostem kaszak zmienia kolor na żółty lub biały. Większość pacjentów nie zauważa tego typu zmian, ponieważ kaszaki rosną powoli. Kaszaki najczęściej rozwijają się u osób między 30. a 40. rokiem życia lub w okresie dojrzewania, gdy w organizmie dochodzi do zaburzeń hormonalnych i zaburzeń funkcjonowania gruczołów łojowych. W pierwszej fazie ich wzrostu nie pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych, jednak gdy dojdzie do zakażenia może pojawić się ból i uczucie dyskomfortu. 2. Przyczyny kaszaka Torbiele skórne powstają, gdy komórki płaskonabłonkowe skóry nie złuszczają się, lecz wnikają w skórę. Dzieje się to najczęściej na obszarze, gdzie występują mniejsze mieszki włosow i większe gruczoły łojowe, np. na skórze twarzy, szyi, górnej części pleców czy pachwin. Komórki naskórka tworzą ścianę kaszaka, po czym wydzielają do środka białka keratynowe, które tworzą gęstą, żółtą substancję. Powstaniu torbieli naskórkowej sprzyja: uszkodzenie mieszka włosowego – w wyniku urazu, otarcia czy rany chirurgicznej, pęknięcie gruczołu łojowego – w wyniku stanu zapalnego skóry czy trądziku, wady rozwojowe – torbiele naskórkowe mogą powstać już w życiu płodowym, choroby genetyczne (np. syndrom Gardnera - rzadka choroba genetyczna, przy której pacjenci mają skłonności do kaszaków lub zespół znamion podstawowych). Drobne torbiele powierzchowne mogą powstać w wyniku nadmiernej ekspozycji skóry na słońce, głównie u osób starszych. Mogą być one spowodowane także długotrwałym stosowaniem kremów i kosmetyków na bazie oleju. Kaszaki mogą pojawić się w każdym wieku. Często towarzyszą one zmianom trądzikowym. 3. Objawy kaszaka Kaszak objawia się guzkiem na powierzchni skóry barwy białej lub żółtej, ale u osób o ciemniejszej karnacji barwa może być inna. Średnica kaszaka może mieć od kilku milimetrów do nawet 5 cm. Czasami torbiel na skórze posiada centralnie otwór, w którym znajduje się reszta mieszka włosowego, tworzy się wtedy zaskórnik. Pojawieniu się kaszaka zwykle towarzyszy ból i zaczerwienienie. Charakterystyczną cechą kaszaków jest to, że nie są związane z podłożem, więc można je łatwo przesuwać. Mogą być miękkie lub twarde, z ciemnym punktem na środku, który jest zaczopowanym kanalikiem. 4. Profilaktyka kaszaka Możemy zminimalizować ryzyko wystąpienia kaszaków poprzez dbanie o higienę osobistą. Bardzo ważne jest systematyczne złuszczanie martwego naskórka, np. przy pomocy peelingów mechanicznych lub enzymatycznych. Dzięki temu nie dopuścimy do zaczopowania ujścia mieszka włosowego. W przypadku, gdy na naszej skórze pojawi się kaszak należy skonsultować się z dermatologiem. Prawidłowo dobrane leczenie sprawi, że kaszak zniknie, nie dojdzie do wtórnego nadkażenia, które może mieć konsekwencje w postaci zezłośliwienia rany. 5. Rozpoznanie kaszaka Kaszaki są łatwe do zdiagnozowania ze względu na swój charakterystyczny wygląd. Czasem jednak w trakcie diagnostyki lekarz może zlecić wykonanie biopsji, żeby wykluczyć zagrożenie dla zdrowia lub życia. Jeśli nie masz pewności czy torbiel, która pojawiła się na twojej skórze to kaszak, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. Kaszaki zwykle znikają samoistnie, jednak czasem może dojść do powstania stanów zapalnych, a wtedy konieczne jest leczenie. Kaszaki mogą być mylone z nerwowłókniakiem, ropniem lub tłuszczakiem. U osób młodych duża ilość kaszaków może być spowodowana chorobą genetyczną, zwaną zespołem Gardnera. W przebiegu tej choroby współistnieją nowotwory tkanek miękkich. Kaszaki mogą przeszkadzać w codziennym życiu zwłaszcza gdy osiągną duże rozmiary. Jedynym wyjściem jest wtedy poddanie się zabiegowi chirurgicznemu. 6. Leczenie kaszaka Torbiel może się samoistnie cofnąć (jeśli np. stosuje się regularnie peelingi), ale większość przypadków musi usunąć lekarz. Niektóre wystarczy nakłuć i wycisnąć, a inne trzeba wyciąć. Torbiele objęte stanem zapalnym leczy się poprzez zastrzyki z glikokortykosteroidami. Innym sposobem jest nacięcie i usunięcie wnętrza torbieli, w takich przypadkach niestety dochodzi często do nawrotów kaszaka. Całościowe usunięcie torbieli łojowej zapobiega nawrotowi kaszaka - w przypadku, gdy brak jest stanu zapalnego. Jeżeli natomiast występuje zapalenie, lekarz zaleca stosować antybiotyki lub sterydy. Następnie po 4-6 tygodniach usuwa torbiel naskórkową. Przy usuwaniu całej zmiany chorobowej, na skórę trzeba założyć szwy, ich usunięcie następuje po ok. 2 tygodniach. Często preferowaną metodą leczenia jest: najpierw nacięcie torbieli, usunięcie jej treści i małym skalpelem usunięcie ściany kaszaka. Powoduje to powstanie bardzo małej blizny. Niewielka rana zazwyczaj goi się sama. Usuwanie kaszaków w całości, z marginesem co najmniej 1 mm sprawia, że szansa na odnowienie torbieli jest praktycznie zerowa. Do usuwania torbieli z bardzo wrażliwych miejsc stosuje się wypalanie laserem z dwutlenkiem węgla. Kolejną metodą na pozbycie się kaszaka jest krioterapia, czyli wymrażanie. W trakcie tego zabiegu poddaje się kaszaka mrożeniu i odmrażaniu, co powoduje niszczenie jego tkanek. Krioterapia jest metodą nieinwazyjną i wykonuje się ją miejscowo. Torbieli nie powinniśmy samodzielnie zdrapywać, wycinać czy wyciskać. Takie postępowanie może skutkować poważnymi powikłaniami np. blizną, zakażeniem. O metodzie leczenia kaszaków zawsze powinien decydować lekarz specjalista. 7. Domowe sposoby na kaszaka Kaszaka można też spróbować usunąć domowym sposobem, o ile nie jest on zbyt duży. Do tego celu przygotowuje się napar ze skrzypu polnego, który ma za zadanie złagodzić podrażnienia. Poza tym korzystnie wpływa na pracę gruczołów łojowych, zmniejszając wydzielanie łoju. Dodatkowo, napar wykazuje działanie ściągające. Do przygotowania okładu ze skrzypu polnego potrzebujemy 2 szklanek wody, czterech łyżek skrzypu polnego oraz waty i bandaża. Wodę przelewamy do garnuszka, dodajemy suszony skrzyp, doprowadzamy napar do wrzenia i gotujemy przez ok. 5 minut. Napar lekko studzimy, moczymy w nim watę i przykładamy do zmienionego miejsca. Zabezpieczamy watę bandażem, żeby opatrunek się nie zsuwał. Kaszaków nie można samodzielnie przekłuwać, nakłuwać, wyciskać i usuwać. Nieumiejętne próby usunięcia kaszaka mogą przyczynić się do rozwoju zakażenia. Jeśli ta metoda nie przyniesie oczekiwanego rezultatu, należy niezwłocznie udać się na wizytę do lekarza specjalisty. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Kastracja psa to popularny zabieg chirurgiczny, na który decyduje się coraz więcej właścicieli. Procedura sprawia, że zwierzę jest nie tylko bezpłodne, ale tez chronione przed chorobami układu rozrodczego. Przeprowadzony w gabinecie weterynaryjnym zabieg wpływa jednak znacząco na jego zachowanie. Dlatego też warto wiedzieć, jak opiekować się pupilem po zabiegu. Czym się różni od sterylizacji i jakie są z niego korzyści?Kiedy najlepiej przeprowadzić kastrację psa?Kastrację psa zaleca się wykonać, gdy zwierzę ma ponad 7. do 12. miesięcy życia. Duży wpływ ma jednak rozmiar oraz rasa. Mniejsze psy, które szybciej stają się w pełni dojrzałe, powinny być kastrowane wcześniej. Najlepiej jednak poradzić się w tym celu specjalisty z lecznicy weterynaryjnej. Kastrować można także starsze psy. Zaleca się mimo wszystko wykonanie odpowiednich badań. W ten sposób uniknie się niepotrzebnych powikłań. W przypadku problemów z sercem lub innych przewlekłych chorób czworonoga, zabieg pod narkozą nie jest wskazany. Natomiast jeśli na prostacie lub jądrach zdiagnozowano poważne zmiany bądź też dolegliwości obejmują działanie hormonów płciowych, zalecane jest przeprowadzenie wygląda kastracja psa?Zabieg przeprowadzany jest w gabinecie weterynaryjnym. W jego trakcie zwierzę poddawane jest pełnej narkozie. Lekarz weterynarii usuwa chirurgicznie jądra oraz najądrza u samca lub jajniki, jajowody i macicę u samicy. Cała procedura jest stosunkowo krótka i popularna. Alternatywą dla tradycyjnego zabiegu jest chemiczna kastracja psów. Polega na aplikacji preparatu w formie czipu pod skórę zwierzęcia w okolicy łopatek. Wprowadzony środek uwalnia hormony odpowiedzialne za wytwarzanie testosteronu. Okresowo hamują ich produkcję (na ok. 6-12 miesięcy).W ten sposób zwierzę staje się całkowicie lub okresowo bezpłodne. Od sterylizacji zabieg różni się tym, że komórki rozrodcze są całkowicie usuwane lub tylko czasowo„dezaktywowane”. W zabiegu sterylizacji za to nasieniowody lub jajowody są podwiązywane. Zachowanie suczki po sterylizacji jest różne, podobnie jak po kastracji. W przypadku usunięcia komórek rozrodczych zwierzę przestaje odczuwać popęd płciowy, co wpływa znacząco na jego zachowanie. Dlatego też tak ważna jest właściwa opieka psa po są zalety zabiegu?Po kastracji pies jest mniej narażony na wszelkiego rodzaju schorzenia obejmujące narządy rodne oraz gruczoły mlekowe. Zaliczają się do nich choroby takie jak: ropomacicze (ropne zapalenie macicy), nowotwory czy endometrioza (zapalenie błon śluzowych macicy). Dzięki zabiegowi można także zapobiec występowaniu u psa cukrzycy. W przypadku jej zdiagnozowania wykonanie operacji wpływa korzystnie na jej leczenie. Dotyczy to szczególnie suk. Zmiany hormonalne nierzadko działają niekorzystnie na przemianę materii i glukozy. Przy tym przyczyniają się do agresywnych i zmiennych zachowań się opiekować psem po kastracji?Chociaż kastracja psa należy do prostych zabiegów, niewiążących się z powikłaniami, wpływa jednak znacząco na zachowanie zwierzęcia. Dlatego też tak ważna jest prawidłowa opieka nad psem poddanym zabiegowi. Do najważniejszych działań zalicza się ograniczenie ruchliwości zwierzęcia oraz zakładanie na miejsce pooperacyjnych blizn ochrony. Konieczne będzie także regularne odwiedzanie kliniki weterynaryjnej. Bezpośrednio po zabiegu, przez ok. 3-4 godziny trzeb zadbać o nawodnienie organizmu zwierzęcia. W tym celu należy podawać zwierzęciu wodę w małych dawkach. Posiłek, najlepiej lekkostrawny, dobrze jest podać po upływie doby od zabiegu. Najlepiej też podzielić go na mniejsze porcje. Początkowo zwierzę może okazywać brak apetytu. Jest to normalna reakcja na stres i znieczulenie. Jeśli jednak stan ten połączony z gorączką oraz niepokojącymi zmianami w obrębie rany będzie się utrzymywał dłużej niż 2 dni, konieczna będzie wizyta u weterynarza. Zwierzę powinno być przez pierwsze tygodnie po zabiegu wyprowadzane na smyczy. Aby zapobiec dotykaniu przez psa swędzącej, gojącej się rany i naruszeniu szwów, dobrze jest nałożyć mu ochronny fartuszek lub specjalny zabieg wpływa na zachowanie psa?Wykonany w gabinecie weterynaryjnym zabieg wpływa znacząco na metabolizm zwierzęcia. Psy poddane zabiegowi sterylizacji lub kastracji są bardziej podatne na nadwagę. Należy zatem zadbać o właściwą dietę czworonoga. Warto bowiem wiedzieć, że po operacji jego potrzeba aktywności znacznie się zmniejsza. Dlatego warto zatroszczyć się o odpowiednie odżywianie pupila i skonsultować się w tym celu z lekarzem weterynarii. W przypadku niegojenia się rany, osłabienia, apatii i problemów z wypróżnianiem się zwierzęcia wymagane jest złożenie wizyty u specjalisty.

jak wygląda kaszak u psa zdjęcie